Ինչո՞ւ ես այս աշնանը
Այսպես ուժգին զգացի ծերությունը…
Ամպեր և թռչուններ…
Տերևն ընկնում է տերևի վրա…
Թափվել է ամեն բան
Եվ անձրևն ապտակում է անձրևին…
Աշնանային փոթորկի պոռթկում…
Ինչպե՜ս է դողում ու թրթռում
Բաղեղի յուրաքանչյուր տերևը…
- Այս եռատունը ինձ հիշեցնում է այն պահը երբ իմ փոքրիկ եղբայրը ծնվեց:
-
Այստեղ ոնց որ ես բնության փերի փաքը լինեմ և անձրև անեմ:
Սիրում եմ երբ ուժեղ փոթորիկ է լինում և նա իմ վրա չի ազդում: